Zima jak się patrzy!

Wczoraj nie byłam aż tak szczęśliwa z tego powodu. Wracałam co prawda wieczorem z pracy jak przez Narnię, baśniowy obraz burzyły jednak migające światła awaryjne stojących na poboczach tirów, szalona prędkość maksymalna 40 km/h i ostatni odcinek drogi zablokowany przez samochód sympatycznego pana, który zmienił co prawda opony na zimowe, ale już nieco zużyte... W końcu jednak dotarłam do Rozembarku cała i zdrowa, i - a jakże! - dumna ze zwycięstwa w potyczce z zimą i z nocą :) Myślałam o tym, że lubię zimę, ale niekoniecznie przedzieranie się z lub do Rozembarku przez zaspy... Ale dzisiaj... dzisiaj zima wyglądała właśnie tak jak powinna. Wreszcie nie trzeba było się zrywać rano, był czas na gazetę i dobrą kawę. Wpadł sąsiad ze swojską wałówką, więc co by nam sił przy odkopywaniu dojazdu nie brakło, zrobiliśmy sobie podkład z jajecznicy na boczku. No i jak się tu nie zachwycać odśnieżaniem, gdy dzień wyglądał tak?:

Zdjęcie z drogi, która na szczęście została całkiem nieźle odśnieżona...

I tak?:

...a efekty naszego odśnieżania widać w lewym dolnym rogu:)

Miałam plany połączyć ambitne odśnieżanie z ambitnym gotowaniem, ale jakoś tak się złożyło, że w kuchni pasował mi dziś najbardziej widok za oknem:

Nawet ptaszek od Margot miał ochotę wyfrunąć...

Może jutro coś fajnego wymyślę? Chyba, że znów zima mnie wciągnie i wyciągnie z domu;)